Łojotokowe zapalenie skóry jest przewlekłą chorobą dermatologiczną. Jego objawy to m.in. rumień, łuszczenie się i swędzenie skóry. Występuje najczęściej na twarzy, skórze owłosionej głowy, klatce piersiowej i w obrębie fałdów skórnych. Na łojotokowe zapalnie skóry zachorować może każdy i – mimo że medycyna zna wiele sposobów leczenia objawów – nie jest możliwe ani skuteczne zapobieganie łojotokowemu zapaleniu skóry, ani całkowite jego wyleczenie.
Czym jest łojotokowe zapalenie skóry?
Łojotokowe zapalenie skóry głowy spowodowane jest zwiększoną produkcją ilości sebum. To naturalna predyspozycja do nadmiernego wydzielania sebum lub namnażaniu się drożdżaków, które bytują na skórze człowieka. Kiedy ich ilość jest zbyt duża, produkowana przez nie toksyna może wywoływać stan zapalny. Objawami łojotokowego zapalenia skóry twarzy są zmiany rumieniowo-złuszczające, a także za małżowiną uszną oraz na skórze brwi. To schorzenie uciążliwe i wstydliwe. Powoduje szereg objawów, które mogą stanowić przyczynę dużego dyskomfortu, a nawet zaniżenia poczucia własnej wartości. Powoduje zmiany – łuszczenie się skóry i rumieniowate liczne czerwone plamy. Powierzchnia dotkniętych chorobą miejsc staje się przetłuszczona, spuchnięta, bywa, że swędzi i pokrywa się łuskowatymi płatkami. Zachorowanie na łojotokowe zapalenie skóry głowy jest w dużej mierze związane ze spadkiem odporności.
Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt
Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt jest częstą dolegliwością, która może pojawić się z różnych przyczyn, jej leczenie również może przebiegać inaczej. Jednak każdy stan zapalny skóry jest dużym problemem, który utrudnia codzienne funkcjonowanie. Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt pojawia się najczęściej z powodu nieprawidłowo działających gruczołów łojowych. Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt to także wynik nieprawidłowej higieny. Powracające zmiany skórne mogą utrzymywać się nawet do 12 miesiąca życia. U niemowląt choroba ta objawia się poprzez grube, białe lub żółte, tłuste łuski na owłosionej skórze głowy występujące na jest ciemieniusze. U małych dzieci bardzo często przy łojotokowym zapaleniu skóry pojawiają się sączące wypryski. Długo utrzymująca się choroba może zmienić się w ostry stan zapalny skóry, który powinien być leczony antybiotykami.
Łojotokowe zapalenie skóry w okresie dojrzewania
Przed okresem pokwitania łojotokowe zapalenie skóry niemal nie występuje. Za to jeśli już się pojawi, potrafi sprawiać naprawdę wiele kłopotów. Choroba ta u młodzieży pojawia się dość często, ponieważ w tym okresie gwałtownie rośnie aktywność gruczołów łojowych skóry. Gdy jest go za dużo, skóra zaczyna reagować podrażnieniem: nadmiernie złuszcza się naskórek. Jest to spowodowane jednak nie tylko samym wzrostem ilości łoju, ale też tego, co się w nim znajduje. Mowa tu rzecz jasna o skoku hormonów.
Łojotokowe zapalenie skóry – jak leczyć?
Wyleczenie wszystkich zmian skórnych nie gwarantuje, że dolegliwości nie powrócą. Czasem mimo bardzo troskliwej pielęgnacji może bowiem dojść do nawrotu choroby i rozwoju stanu zapalnego. Przede wszystkim ważna jest dbałość o higienę oraz stosowanie specjalnych łagodnych preparatów. Należy również unikać sytuacji stresowych oraz takich, które mogłyby osłabić odporność dziecka. Przy stanie zapalnym należy stosować kosmetyki, które jednocześnie myją i pielęgnują skórę, powinny to być kosmetyki naturalne bez substancji zapachowych i barwników. U dorosłych i młodzieży stosuje się z kolei specjalne kosmetyki wzbogacone o substancje lecznicze, np. poprzez złuszczanie kwasami. Najcześciej stosuje się tutaj kwas azelainowy. Leczenie łojotokowego zapalenia skóry głowy, które wywołuje wypadanie włosów, zwykle opiera się na specjalistycznych szamponach. Przyczyniają się one do redukowania ilości grzybów bytujących na skórze. Do jadłospisu należy włączyć przede wszystkim witaminy i minerały, zwłaszcza w witaminy A i E oraz z grupy B, selen, krzem, magnez, cynk wapń i potas. Przy łojotoku skóry zwarto stosować okłady z rozmarynu, mniszka lekarskiego, kozieradki, tymianku oraz liści laurowych, działające łagodząco. Na miejsca z nasilonym świądem zaleca się aplikować olejki eteryczne, które wmasowuje się w skórę, np. rumiankowy, miętowy czy eukaliptusowy
Atopowe zapalenie skóry a łojotokowe zapalenie skóry
Atopowe zapalenie skóry i wyprysk łojotokowy to dwie najczęstsze choroby wypryskowe u niemowląt. Obydwie choroby charakteryzują się występowaniem rumieniowo-złuszczającej skóry. Niepokojąca wysypka jest widoczna zwłaszcza po rozgrzaniu i spoceniu. Obydwie dolegliwości wyglądają podobnie. Można nawet uznać, że obydwie leczy się podobnie, ale rokowanie jest zupełnie odmienne. Przy podejrzeniu atopowego zapalenia skóry należy dobrze zebrać wywiad pod kątem alergii występujących u rodziców dziecka, czy jego rodzeństwa. Warto dopytać o inne poza skórą objawy alergii tj. katar sienny, sezonowe zapalenie spojówek, astmę alergiczną oskrzelową. W przypadku atopowego zapalenia skóry, które nie minie samoistnie i nakłada na dzieci oraz ich rodziny zmiany stylu życia poprzez odpowiednią pielęgnację skóry, stosowanie odpowiednich diety.
